آن چه استقلال روی نیمکت   می خواهد / تورج عاطف

 استقلال بار دیگر سر مربی خود را از دست داد و چون همیشه ترس و بیم های فراوانی حاکم بر روح و ذهن طرفداران این تیم بزرگ می شود  از یک سو نامهای بزرگ علم می شود و از جانبی دیگر خبر از گزینه های برکنار شده قبلی یعنی مظلومی است  و همه در  انتظار هستند که یک خان وطنی و یا یک مستر خارجی به ایران بیاید و شاید یک امپراتور سلطان نیمکت استقلال شود

روزگار " خان " ها و "آقا " های روی نیمکت گذشته  است و  این مسئله به دو علت است  که اولی آن این است که بزرگان فوتبال ما در سنینی دیگر نیستند که بتوانند روی نیمکت بنشینند و از سوئی  نسلی دیگر چون منصور خان پور حیدری و ناصر خان حجازی و علی پروین و....  با آن صلابت و کاریزما وجود ندارد و شاید اصولا امروز تنها با قدرت کاریزماتیک نتوان تیمی را رهبری کرد . فوتبال چون هر پدیده  ای در دنیا نیاز به علم و دانش و تجربه است و نسل جدیدی که روی  سکوها و یا پشت  مدیا هستند دیگر آن تحمل سابق را  ندارند

 استقلال دیگر  نمی تواند پشت شعارها پنهان شود همان طوری که هیچ تیم پر طرفداری قادر به این کار نیست کلید معما این است که صبر طرفداران را بالا ببریم و صبر طرفداران با کارنامه سر مربی و شخصیت و برد بین المللی او بالا می رود البته آن هم حدی دارد همان طوری که شاهد بودیم رافا بنیتز که با لیورپول قهرمان اروپا می شود در رئال مادرید دوام نمی آورد

  اما به فوتبال خودمان بر گردیم سوال مهم که چه کسی روی نیمکت استقلال بنشیند بی گمان پاسخش این است که سر مربی که صبر برای او زیاد باشد و بی گمان در نزد مربیان ایرانی چنین نیروئی وجود ندارد که سکوها را تا مدتی طولانی آرام کند  به نظر می رسد سر مربی خارجی خوب باشد اما مشکل این است که  آیا سر مربیان خارجی بزرگ می توانند با شرایط فوتبال ایران دوام بیاورند ! به شرایط امروز  مالی باشگاه های ایرانی بنگرید آیا سر مربی خارجی مناسب می تواند با دغدغه مالی تیمش را هدایت کند ؟آیا سر مربی خارجی می تواند کمبود زمین و امکاتات را  قبول کند ؟(  برای پاسخ به این سوال خاطرات کی روش در ایران را مرور کنید )آیا سر مربی خارجی می تواند چون برانکو باشد که یک دفعه بفهمد بازیکنش محروم است چون در باشگاه  کسی وجود نداشت که شرایط بین المللی را درک کند و به حرف چند به اصطلاح وکیل و مدیر بازیکن گوش داده اند بعید می دانم