حکایت 43 سال حسرت
آخرین باری که جام ملتهای آسیا را بردیم در یک روز اواخر بهار سال 1976 میلادی بود. بازی که پر تماشاگرترین فینال این جام تا به امروز است. آن روز خردادی تیم ملی ما با تک گل علی پروین تیم کویت را شکست داد و برای سومین بار قهرمان شد. پس از این مسابقات ما در 11 دوره از این مسابقات شرکت کرده ایم . در سالهای 1980 و 1984 و 1988 و 1996 و 2004 به نیمه نهائی رسیدیم و در سالهای 2000 و 2007 و 2011 و 2015 در مرحله یک چهارم نهائی حذف شده ایم و تنها در سال 1992 بوده است که از مرحله مقدماتی صعود نکردیم. در سالهائی که به نیمه نهائی رفتیم و همه را بازنده خارج شده ایم تنها در سال 1984 تیم ملی ما بازی رده بندی را نیز باخته است و مابقی بازی ها به مقام سوم رسیده ایم . در طی این 9 دوره که در مراحل حذفی ناکام از رسیدن به فینال شده ایم سه بار کره جنوبی و سه بار عربستان سعودی و یک بار کویت و عراق و چین اجازه ندادند که به فینال جام ملتهای آسیا برسیم .در سالهای 1980 و 2004 تیم میزبان اجازه نداده است که ما به مراحل بعدی برسیم . حال به دوره دیگری رسیده ایم . تا رسیدن به فینال هیچ تیم عربی که 5 بار مانع ما برای رسیدن به فینال بودند را نداریم .تیم میزبان بازیها یعنی امارات هم در سمت دیگر جدول بازی می کند و دو گربه سیاه ما یعنی تیمهای کره جنوبی و عربستان سعودی در شرایطی هستند که یکی را تا فینال ملاقات نخواهیم کرد و عربستان سعودی هم حذف شده است . تنها تیمی که سابقه ناکام کردن ما در راه رسیدن به فینال را داشته تیم چین است که در سال 2004 در یک مسابقه با حرف و حدیثهای فراوان و با ضربات پنالتی و در حالی که میزبان مسابقات بوده وبا یک یار بیشتر تیم ما را بردند و آن چیپ ن تلخی که گلمحمدی زد و همان اندازه معروف شد که اشکهائی هایش که دو سال قبل از آن در مقابل ایرلند جنوبی در بازی برگشت پلی آف در راه مسابقات جام جهانی 2002 پس از گلی که زد روان شدند. ایران 25 بار با چین دیدار کرده است که 13 پیروزی و 5 باخت و 7 تساوی ماحصل آن است ودر آخرین باری که قهرمان این مسابقات شدیم چینی ها را در نیمه نهائی و آن هم در وقت اضافه با گلهای خورشیدی و روشن از سر راه برداشتیم.حالا در یک روز زمستانی حکایت خوش دیگری را تجربه می کنیم ؟ امید که چنین باشد