به رنج می بالیم
به رنج می بالیم !/ تورج عاطف
بازی بزرگ سومین هفته دور برگشت لیگ مابین تراکتور سازی و استقلال با برتری سرخهای تبریزی به پایان رسید . آنچه در این بازی بیش ز پیش به چشم می خورد اظهار نظرهای عجیب گزارشگر مسابقه بود . او در خلال حرفهایگزارش عجیبش معتقد بود بعلت آن که ورزشگاه یادگار امام نتوانسته است میزبان مناسبی برای تماشاچیان باشد باید آن را در زمره افتخارات تراکتور سازی حساب کرد !
سوال مهم این است . ما به چه می بالیم؟ آیا رنج تماشای فوتبال که نصیب طرفدار عاشق تیمی با میلیاردها سرمایه گزاری می شود می تواند عامل غرور باشد ؟
به 35 سال پیش بر می گردیم . در مهر ماه 1362 دربی بزرگ تهران در حضور 120 هزار تماشاچی برگزار شد . نگارنده از جمله حاضرین در این بازی بود . جائی که تماشاچیان بیش از ظرفیت ورزشگاه آمده بودند و حتی بر روی نور افکن ها رفته و بازی را تا آستانه نیمه تمام شدن بردند . در آن بازی تماشاچیان حتی روی پیست دوومیدانی نشسته بودند تا شاهد یکی از عجیب ترین دربی ها باشند . می پرسیم با توجه به جمیعت آن روزگار ایران زمین این وضعیت می توانست برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در زمره افتخارات بی شمارشان قرار گیرد ؟
پاسخ به این سوال مطمئنا منفی است . به بازیهای لیگ قهرمانان آسیا سال گذشته بر می گردیم . تیم پرسپولیس بعلت آن که تماشاگرانش در مسیر رفت و آمد نشسته بودند هم در بازی با السد و هم در بازی فینال 30 هزار دلار جریمه شد و علت امر این بود که کنفدراسیون آسیا معتقد بود باید به تماشاگران احترام گذاشته و برای امنیت آنها مسیر ورود و خروج آزاد باشد تا اتفاقاتی که در راه مسابقات جام جهانی 2006 در همین ورزشگاه رخ داده و عده ای بخاطر سهل انگاری ها در نحوه اسکان تماشاچیان کشته شدند ! تکرار نشودآیا در جهان بخاطر عدم احترام و سهولت برای تماشاچیان می توان صاحب افتخار شد ؟پاسخ به این سوال روشن است .
بد نیست آمارهائی از دو باشگاه پر افتخار جهان بدانند. رئال مادرید برای افزایش ظرفیت ورزشگاه اختصاصی که در سال 2020 به اتمام می رسد مبلغ 400 میلیون یورو وبارسلونا برای افزایش ظرفیت استادیومش که در سال 2021 به بهره برداری می رسد 600 میلیون یورو هزینه خواهند کردند این مسئله افتخار آمیز است یا بی احترامی و بی توجهی به مردمی که شاهدند باشگاهشان میلیاردها تومان هزینه می کند اما یک ریال هم قرار نیست برای آسایش آنها خرج کند ؟
آقایان ! تماشاچی رکن اول توسعه در فوتبال است و تاریخ نشان داده است رنج مردمان و ضعف مدیریت را نمی توان توجیهی برای پیروزی و موفقیت دانست.