قدر دان سرمابه ها نیستیم
فوتبال با پندهای امیر کبیر / تورج عاطف
این خیانت به ملت و کشور است که انچه راکه میتوان در کشور تولید کرد.
مورد استفاده قرار نداد و از بیرون آورد.
" امیر کبیر ".
امیر کبیر یکی از اضلاع مثلث طلائی سه صدر اعظم بزرگ ایران و قربانیان نخبه کشی است که در کنار قائم مقام فراهانی و دکتر محمد مصدق این مثلث را ساخته اند.
مثلثی که اگر فرصت حضور بیشتری داشتند شاید امروز تا این حد گرفتار چنین معضلات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی نبودیم.
مدتها است که دیگر از فوتبال نمی نگارم و به گونه ای سعی می کنم که خستگی و رنجی که در طی یک چهارم قرن نگاشتن و بی توجه بودن را تجربه کردم را رها کنم و همه تمرکزم را بر روی شاخه اصلی نگارشم یعنی ادبیات بگذارم اما تصاویری که امروز در صفحه دوست و همکار سابقم جناب آقای هادی عطارها دیدم من را وادار کرد که بار دیگر از فوتبال و نه از نوع فارسی که از جنس اصلی آن یعنی دریافت استعداد و زیبائی بنگارم .
هادی عطارها سالها است که به عرصه سازندگی پای گذاشته است و هم اکنون در مجموعه ای یزدان مهر یزد به پرورش آیندگان فوتبال ایران مشغول است . نگاهی به عکسها می کنم و از نوع ایستادن و پوزیشن و ... نوجوانان آنها لذت می برم و آنقدر این لذت زیاد است که توبه را می شکنم و از فوتبال می نویسم .
چرا در فوتبال ما تا این حد خیانت به روایت امیر کیبر وجود دارد ؟ به حرفهای این روزهای فوتبالمان بنگرید :
این که فلان بازیکن 27 ساله فوتبال ما که قدر استعداد های خودش را ندانست و در این سن از فوتبال خداحافظی می کند و سایت شرط بندی باز می کند چه دخلی به پیشرفت فوتبال دارد ؟ این که بازیکنی که فصل مشترک برانکو و کی روش بود و هیچکدام از آنها این بازیکنی که روزگاری ستاره بود را نخواستند و حالا در تیم خودش هم مازاد تشخیص داده شده و مشغول لودگی چه اهمیتی دارد ؟ چرا باید سرخابی های تهرانی اسیر پرو پئیچ و بودیمیر و ... باشند ؟ چرا این همه دنبال خرید های خارجی هستیم و تعصب و کرکری ها آنقدر بر مربیان و مدیران ما فشار آورده که قید جوانان را بزنند و به دنبال دسته چندمی های آفریقائی و اروپای شرقی و.. بروند ؟ چرا تا این حد فساد و خود کم بینی داریم و..
حرفها زیادنداما به قول امیر کبیر
اگر نیت یک ساله دارید گندم بکارید
اگر نیت ده ساله دارید درخت بکارید
و اگر نیت صد ساله دارید انسان تربیت کنید
درد فوتبالمان و شاید کل دیارمان گریزاز تربیت انسان است و قدردان سرمایه ها نیستیم افسوس