پدر آبی
پدرآبی / تورج عاطف
واژه" پدر " معنائی جز " عشق " را نمی تواند در اذهان متبلور کند و هر کسی که پدری را بلد باشد بی گمان عاشقی را می داند که با مشق عشق بی گمان جهانی زیباتری را خواهد ساخت . پسران آبی یکی از القاب تیم تاج روزگاران دورو استقلال این روزها است . پسران آبی در طول تاریخ پر افتخاری که داشته اند از رهبران و مردان بزرگی سود برده اند اما بی گمان دو نام " علی دانائی فرد" و " منصور پور حیدری " جایگاه ویژه ای برای دوست داران پسران آبی دارند . این دو نام بزرگ در تاریخ نزدیک به 75 ساله این تیم نزدیک به 46 سال مربیگری کرده اند . علی دانائی فرد مردی بود که از پایه گذاران تیم تاج واولین مربی آبی های تهران بود و منصور خان پور حیدری که او هم قدمت مربیگریش در استقلال بیش از دو دهه است پر افتخار ترین سرمربی پسران آبی است و هر دوی این دو بزرگمرد فوتبال ایران ملقب به پدران پسران آبی در مقاطع مختلف تاریخ آبی پوشان شده اند و عجیب ترین اتفاق این است که دوست داران پسران آبی در یک روز یعنی در روز 14 آبانماه و در یک فاصله 37 ساله این دو پدر معنوی تیمشان را از دست داده اند .
در مورد علی دانائی فرد سخنان بسیاری گفته شده است اما بی گمان جملات استاد اسداللهی در کیهان ورزشی سال 1358 که در رثایش نوشت از گوهر بارترین ها است :
علی آقا ( دانائی فر د), کی بود ؟
یک مربی همیشه جوشان ,
یک انسان همیشه کوشا ,
یک قطب همیشه آرزومند
یک تصمیم همیشه محکم ..
او آقای دانایی فرد , پدر ایرج دانایی فرد و مربی بزرگ و بزرگترین این آب و خاک بود که محکوم شد همچون محکومان دیگر ..
این کلمه "محکوم" را می توان به نوعی طعنه ای دانست که استاد اسداللهی به عشق و یا به بیانی شوق خدمت به فرزندان این آب و خاک داده است . محکومیتی است در اقلیمی که عشق و دل ارزان ترین کالا هستند در عشق زندگی کنی .
وقتی از شوق و عشق سخن می گوئیم به یاد نوشته نوروزی زنده یاد منصور خان پور حیدری می افتیم که این گونه نوشت :
"عشق را آدم‌های عاشق می‌‌دانند.شوق را انسان‌های مشتاق.باید با من باشی باید هم دوش من باشی تا این عشق را بشناسی.من و استقلال و زندگی، یکی هستیم. این خود عین عاشقی است.عاشقی من نوبت ندارد، ازلی و ابدی است"
این روزها عاشقی و شوق نادر و شاید گم شده است و چنین است که تحمل غم رثای پدران معنوی پسران آبی سخت تر است روحشان شاد یادشان مانا