گاو و خوك
نوآموز مي گويد : با رفتن كفاشيان فوتبال درست نمي شود بلكه بايد زير ساخت را درست كرد
از سوي ديگر مرد خنده روي آخر مي گويد:تا آخر خرداد مي مانم و اگر هم به جام جهاني نرفتيم نمي خواهم استعفا دهم بلكه بهتر است مرا كنار بگذارند
براي
تحليل اين دو گفته حكايتي از يك گاو و يك خوك نقل مي كنم
خوک روزی به گاو گفت: مردم از طبیعت آرام و چشمان حزن انگیز تو به نیکی سخن می
گویند و تصور می کنند تو خیلی بخشنده هستی. زیرا هر روز برایشان شیر و سرشیر می
دهی.
اما در مورد من چی؟ من همه چیز خودم را به آنها می دهم از گوشت ران گرفته تا سینه
ام را. حتی از موی بدن من برس کفش و ماهوت پاک کن درست می کنند. با وجود این کسی
از من خوشش نمی آید. علتش چیست؟
جواب گاو این بود:
"هر چه من می دهم در زمان حیاتم می دهم"
حالا حكايت اين دو است نوآموز در سال 58 نخستين رئيس فدراسيون ما بود بعد ها در اواخر دهه 60 هم رئيس فدراسيون شد و در هر دو بار داريوش مصطفوي را در كنار خود داشت ابتكار از بين بردن مسابقات سراسري تخت جمشيد و مسابقات انتخابي با يك صد و اندي را ايشان راه انداختند از ايشان مي پرسيم اكر قرار بود ساختار فوتبال را درست كنيد كه همان سي و چهار سال پيش و يا حداقل بيست سال پيش كلنگ آن را بر زمين مي زديد شما در طي اين سالها چه كاري براي فوتبال ما كرديد؟ وقتي كه در زمان خود شما ساختار فوتبال اين بود كه آرش خان شما به تيم ملي بي هيچ دليلي برود حالا مي توانيد به شما اعتماد كنيم ؟ بار ديگر مي گويم فوتبال آنقدر كه از فوتبالي ها ضربه خورد از غير فوتبالي ها نخورده است شما كه در زمان زنده بودن عمر كاري در فوتبال كاري نكرديد حالا در گوشه نشيني بايد به شما اعتماد كرد ؟ اصولا چه اعتمادي به حرف شما مي توان نمود ؟ شما با چه ادله اي امثال كفاشيان را تاييد مي كنيد ؟ اين چند صباح عمر ارزش اين گونه تحليل ها را دارد ؟
به سراغ كفاشيان مي رويم شما مي خواهيد بركنار بشويد؟ چرا نمي توانيد شان و شخصيت رئيس و مدير ورزشي را اين گونه لگد مال نكنيد ؟ اين كه مرا تا خرداد تحمل كنيد تا با يك سيستم سراسر اشكال و بي هيچ نگاه ديگر به مقوله مديريت صحيح بار ديگر همان مسير اشتباهي را طي كنيم كه فوتسال ما و تيم جوانان ما و تيم بزرگسالان ما را با تحقير و شكست بدرقه كرد حرف مقولي است ؟ اين كه فوتبال را با اين نحوه مديريت به اوج شكست برسانيد و بعد برويد مي تواند كمكي براي خود شما باشد ؟ فرض كنيد 7 ماه ديگر هم مانديد آيا به جائي مي رسيد ؟ چه خوب است همه ما تا وقتي كه زنده هستيم به فكر اين باشم كه ره به جائي ببريم و خدمتي كنيم نه اين كه در هنگام حضور بخنديم و همه چيز را به باد تمسخر بگيريم و بعد بپرسيم چرا ما محبوب نيستيم و قصه گاو و خوك را تكرار كنيم